IADC Tricone Bit Sınıflandırma Kodları Sistemi

IADC Tricone Bit Sınıflandırma Kodları Sistemi

IADC makaralı konik delme ucu sınıflandırma çizelgeleri genellikle belirli bir uygulama için en iyi ucu seçmek için kullanılır. Bu çizelgeler önde gelen dört uç üreticisinin sunduğu uçları içerir. Uçlar, Uluslararası Sondaj Müteahhitleri Birliği (IADC) kurallarına göre sınıflandırılmıştır.  Grafikteki her bitin konumu üç sayı ve bir karakterle tanımlanır. Sayısal karakterlerin sırası bitin “Serisini, Tipini ve Özelliklerini” tanımlar. Ek karakter, ek tasarım özelliklerini tanımlar.

IADC KODU REFERANSI

İlk Rakam:

1, 2 and 3 designate Steel Tooth Bits, with 1 for soft, 2 for medium and 3 for hard formations.

4, 5, 6, 7 and 8 designate Tungsten Carbide Insert Bits for varying formation hardness with 4 being the softest and 8 the hardest.

İkinci Hane:

1, 2, 3 and 4 help further breakdown the formation with1 being the softest and 4 the hardest.

Üçüncü Hane:

Bu rakam, ucu rulman/conta tipine ve özel ölçülü aşınma korumasına göre aşağıdaki şekilde sınıflandıracaktır:

1.Standart açık rulmanlı makaralı uç

2. Yalnızca havalı delme için standart açık yatak ucu

3.Gösterge korumalı standart açık yatak ucu şu şekilde tanımlanır:

koninin topuğuna karbür uçlar.

4. Makaralı contalı yatak ucu

5. Koninin topuğunda karbür uçlu makaralı contalı yatak ucu.

6. Günlük mühürlü yatak ucu

7. Koninin topuğunda karbür uçlu, yataklı contalı yatak ucu.

Dördüncü Hane/Ek Harf:

Ek özellikleri belirtmek için dördüncü basamak konumunda aşağıdaki harf kodları kullanılır:

A - Hava uygulaması

B - Özel Rulman Keçesi

C-Merkez Jet

D -- Sapma kontrolü

E - Genişletilmiş Jetler

G -- Ekstra gösterge koruması

H - Yatay Uygulama

J -- Jet Sapması

L - Pabuç Pedleri

M - Motor Uygulaması

R - Güçlendirilmiş kaynaklar

S-standart diş ucu

T - İki Koni Biti

W - Geliştirilmiş Kesme Yapısı 

X -- Keski Uç

Y - Konik Uç

Z -- Diğer kesici uç şekli 

"Yumuşak", "orta" ve "sert" oluşum terimleri, delinmekte olan jeolojik tabakaların çok geniş sınıflandırmalarıdır. Genel olarak her kategorideki kaya türleri şu şekilde tanımlanabilir: 

Yumuşak formasyonlar konsolide olmayan kil ve kumlardır.

Bunlar nispeten düşük bir WOB (3000-5000 lbs/inç uç çapı arasında) ve yüksek RPM (125-250 RPM) ile delinebilir. 

ROP'un yüksek olması beklendiğinden deliğin etkili bir şekilde temizlenmesi için büyük akış hızları kullanılmalıdır.

Ancak aşırı akış hızları yıkanmalara neden olabilir (sondaj borusundaki yıkanmaları kontrol edin). 500-800 gpm'lik akış hızları tavsiye edilir. 

Tüm bit türlerinde olduğu gibi, çalışma parametrelerinin belirlenmesinde yerel deneyim büyük rol oynar.

Orta formasyonlar şeylleri, alçıtaşını, şeyl kirecini, kumu ve silttaşını içerebilir. 

Genellikle düşük bir WOB yeterlidir (3000-6000 lbs/inç uç çapı). 

Şeyllerde yüksek dönüş hızları kullanılabilir ancak tebeşir daha yavaş bir hız gerektirir (100-150 RPM). 

Yumuşak kumtaşları da bu parametreler dahilinde delinebilir. 

Delik temizliği için yine yüksek akış hızları önerilir

Sert oluşumlar kireçtaşı, anhidrit, kuartik çizgili sert kumtaşı ve dolomit içerebilir. 

Bunlar yüksek basınç dayanımına sahip kayalardır ve aşındırıcı malzeme içerirler. 

Yüksek WOB gerekli olabilir (örn. 6000-10000 lbs/inç uç çapı arasında). 

Genel olarak öğütme/ezme işlemine yardımcı olmak için daha yavaş dönüş hızları (40-100 RPM) kullanılır. 

Çok sert kuvarsit veya çört katmanları, daha yüksek RPM ve daha az WOB kullanan kesici uç veya elmas uçlarla en iyi şekilde delinir. Bu tür oluşumlarda akış hızları genellikle kritik değildir.